پرنیای مامان

  دختر عزیزم! حدود 363 روز از سال 93 را با هم طی کردیم، با هم خندیدیم، با هم گریستیم، با هم بیخوابی کشیدیم، و با هم همراه و هم قدم بودیم... از سختی هایش برابت نمیگویم تا مبادا ناله کرده باشم ولی همینقدر بدان که سخت تر از هرکاری در این عالم بود و صادقانه باید اعتراف کنم که شیرینی اش را زبان قاصر من نمیتواند به خوبی بیان کند که وصف ناپذیر است...     زیباترین روزهای زندگی ما در این سال هم ورق خورد و تمام زیبایی اش را از چشمان زیبای تو داشت... متشکرم عزیزم...     خدای مهربانم دلم میخواهد در سال جدید و در روزهایی که پیش رو داریم هیچ استرسی نداشته باشم و تمام وقتم را با کودک زیبارویم ...

‍*به بیرون رفتن میگه دَدَ ، هر وقت دوست داره بره بیرون خودش میره کلاه و پالتوشو میاره و تنش میکنه .   *غذا خوردن با قاشق و خوب یاد گرفته .   *هر وقت کسی رو میزنه زود بوسش میکنه و میگه نا نا .   * دعوا کردن پرنیا : اَتَ بد   * تماشا کردن کلیپهای موبایل رو خیلی دوست داره ، یعنی آخر سرگرمیه براش . به گوشی باباش هم میگه بیلدا بیلدا که ما آخرش نفهمیدیم یعنی چی!!!!   *توپ رو با پاش میزنه و میگه گل   *روابط اجتماعی بالایی داره و عاشق بچه هاست و وقتی بچه ای به خونمون میاد دستشو میگیره و به اتاقش میبره تا با هم بازی کنند . ...